محیط مدیریت

صاحبنظران، محیط کنونی مدیریات را متلاطم ارزیابی می کنند و بر این باورند که کارکنان باید بتوانند به سهولت خود را با تحولات مستمر و تلاطم های محیط جدید کار تطبیق دهند. فشار برای بهره وری بیشتر، تمایل به درس گرفتن از موفقیت دیگران، و بهبود مستمر موضوعاتی هستند که نمی توان به سادگی از آنها چشم پوشید. از این رو موفقیت نیز کسب کنند . به اعتقاد یکی از این صاحبنظان : " بازار متلاطم ایجاد می کند که ما نوآوری را یک روش زندگی برای همه بسازیم. همگی ما به صورت فردی و سازمانی با همان شدت و حدتی که در گذشته به مقابله با نوآوری و تغییر برخاسته بودیم باید به استقبال آن برویم."

ماهیت تغییر سازمانی

بسیاری از فکرهایی که در اینجا مورد بحث قرار می گیرد نشان دهنده ی تغییرات بالقوه ای است که می تواند برای بهبود عملکرد سازمان ها و کیفیت زندگی کاری اعضای آنها صورت پذیرد. اکنون همراه با پویایی عمومی، بسیاری از سازمان های کاملا پیشرو به دنبال تغییر، توسعه و بهبود خود در مدیریت افراد و عملیات هستند که از آن جمله روند های قابل مشاهده در محیط جدید است که عبارتند از :

-    تغییر در افراد تصمیم گیرنده :
در گذشته: مدیران کنترل کارها را در دست دارند و وقت خود را صرف هدایت و کنترل کار کارکنان می کنند.
در حال: مدیران کارکنان را توانمند می کنند و به دنبال راه هایی برای حمایت از کارهایی هستند که به وسیله خود افراد و گروه ها هدایت می شود.

-    تغییر در مفروضات مدیران نسبت به کارکنان
در گذشته: کارکنان جز پول به چیز دیگری نمی اندیشند، از مسئولیت تنفر دارند و باید به طور دقیق کنترل شوند.
در حال: کارکنان به دنبال چالش در کار و جست و جوی استقلال و ثبول مسئولیت هستند.

-    تغییر در نحوه ی تعریف شغل
در گذشته: کار باید ساده و محدود تعریف شود و افراد بر انجام اینگونه کارها متمرکز شوند و نیازیبه فکر کردن هم ندارند.
در حال: کار باید به گونه ای تعریف شود که مهارت های چندگانه طلب کند و انجام آن بیشتر به صورت گروهی باشد و انجام کار نیز با فکر صورت پذیرد.

-    تغییر در نحوه ی تعیین کارمزد
در گذشته: پرداخت باید براساس کار و نه فرد شاغل صورت پذیرد و  میزان کارمزد از طریق ارزیابی شغل تعیین شود.
در حال: پرداخت براساس مهارت های کسب شده محاسبه شود و محرک ها و ارزیابی های گروهی نیز در تعیین میزن آن نقش داشته باشد.

-    تغییر در نحوه سازماندهی
در گذشته :ایجاد سلسله مراتب اختیارات خشک با سطوح متعدد و استفاده از اختیارات به صورت از بالا به پایین.
در حال: ساختارهای تخت تر با سطوح محدود و فضا برای اقدام های از پایین به بالا.

-    تغییر در ماهیت روابط میان مدیریت و نیروی کار
در گذشته : تاکید بر منافع خاص که به افزایش بر تضاد ختم می شد.
در حال: تاکید بر منافع دو طرف که همکاری بیشتری را به همراد دارد.

بدون در نظر گرفتن این امر که این تغییرا در محیط کار چقدر جذاب و مناسب به نظر برسند گاهی اجزای این تغییرات و دستیابی به منافع حاصل از بهبود مستمر در محیط های کاری پویا بسیار دشوار است. عوامل متعددی می تواند تغییر در نحوه ی رفتار افاد و چگونگی انجام کارهای را در هر سازمان با دشواری مواجه سازد. هر چند که محیط های جدید نیاز به تغییر را طلب می کنند، ولی اغلب تمایل به حفظ وضع موجود غلبه دارد.